Zwiedzanie Krakowa z przewodnikiem

Przenoszenie chorego do lazaretu na Wawel podczas epidemii cholery w 1831 roku. Muzeum Krakowa Trudny czas, jaki przeżywają mieszkańcy naszego miasta nie jest pierwszym zderzeniem z pandemią w jego długiej historii.  Słynna dżuma pustosząc Europę w latach 1348/ 1351 w znikomym stopniu dotknęła mieszczan oraz krakowski dwór królewski. Gorszą jej reminiscencją był atak w 1360 roku wzmocniony klęską głodu.  W wieku XV największe epidemie wybuchły w 1451 i 1452 roku. Powodowały ucieczkę z miasta części możnych i duchowieństwa. Współcześni wypominali ucieczkę poza mury miejskie arcybiskupowi Zbigniewowi Oleśnickiemu . Stało to w przeciwieństwie do jego heroizmu z czasów bitwy grunwaldzkiej, gdy uratował Jagiełłę przed szarżującym rycerzem krzyżackim.  Epidemia cholery będącej prawdopodobnie wynikiem rosnącego przepływu kupców oraz gwałtownego ruchu pielgrzymkowego dotarła do Krakowa 6 lipca 1482 roku. Zmarło około 2000 osób, wśród nich święty Szymon z Lipnicy , niosąc posługę kapłańską